Köyümüzde

Sevgi saygı muhabbet biraz daha çok idi
Soğan ekmek yerdik ama karnımız tok idi
Eskiden bizim köyde hiç başı kel yok idi
Şimdi başı dazlaklardan geçilmez oldu Gardaş

Evde birlik çalışır kazancı bir sandığa atardık
Televizyon falan yok masal dinler yatardık
Sabahleyin uyumaz namaz vakti kalkardık
Şimdi sabah erken kalmak pek hayal oldu Gardaş

Eşek öküz bol idi uğraşırdık hep mal ilen
Acıları çabuk unutup her an neşeyle gülen
Dağlar taşlar çiçekti bol olurdu arıya polen
Şimdi petekler bile boş gavara oldu Gardaş

Isındığımız ateşle odun ve sular bol idi
Tavada yağımız az aşçımız (ana) çaresizdi
Köyümüzün insanları riyasız samimiydi
Şimdi herkesin kalbi hileyle doldu Gardaş

Sabah erken tarhana çorbayı soframıza koyardık
İçersini bol sarımsak soğan ile soslardık
Bakır mertabanı kaba dolu dolu koyardık
Şimdi bu yemeklerinde tatları bozulmuş Gardaş

Çokkk özledik anamızın tirit ve mıklası nı
Yumurtadan yapılan tatlı sütlü kayganayı
Bulgur pilavı ve hoşafa zevkle kaşık atmayı
Artık bunları yemek bile bir hayal oldu Gardaş

Isırgan otunu toplayıp ondan bir boranı yapsak
Toklu başı otu ve şablalar dan derde şifalar bulsak
Üstüne birde kestirme sarımsaklı yoğurt koysak
O güzel örf âdetlerimizi hep unuttuk şimdi Gardaş

Ozan İsmail çok hevesli yor eski yaşadığı günleri
Şimdilerde birleştirdik artık sabah akşam öğünleri
Kuru fasulyenin içinde o kemikli kakaç etleri
Ellerimizi batıra batıra sıyıramaz olduk Gardaş