Yıkılan Pehlivanın geçmeyen kini...

tarafından Göynemliler.Net Ptsi 15 Ocak 2018 - 3:07

Yıkılan Pehlivanın geçmeyen kini...

Yaşanmış gerçek bir hikaye...
Hikaye:Kadir Aktop

Rahmetli Taşbaşın Memiş;Benim büyük gayın babam hemde dedemin öz kardeşidir.Onun gerçek bir anısını anlatayım.

Rahmetli daha askere falan gitmemiş tam gençliğinin üstündedir.Ormana köyünden Göynem'e dönerken,yolda bir steyr (şitayır) kamyona denk gelir ve kamyona biner.
Başbayam-Üçkuyular harmanına geldiklerinde güreş yapan bir toplulukla karşılaşırlar.Kamyon güreş yapanların yanında durur.

Dururda;Güreş yapanların hepsi Dereköylüdür.Ozamanlar Dereköy-Göynem arazi anlaşmazlığı vardır.İki köyün İnsanları birbirlerini gördüğünde döverler söverlermiş ve alçalarlarmış.

Rahmetli korkarak güreşi seyre dalmış.Dereköylü pehlivan önüne gelen İbradılı ve Başlarlı pehlivanları kıvırıverir yener,sonrada peşrev çeker haykırırmış.

Bizim koca babalık(Rahmetli taşbaşın Memiş) adamı yıkacak oyunu biliyormuş ama döverler diyede susuyormuş.Ormanalı ağanın birisi:''Yokmu bu pehlivanı yıkacak içinizde?Ona yardımcı olacağım'' demiş.
Taşbaşın Memiş;Ben onu yıkarım ama benim Göynemli olduğumu bilirlerse,beni döverler demiş.Adam;''Çocuk eminmisin?''demiş.''Eğer yıkarsan seni Göynem'e arabayla götürür,yevmiyenide veririm'' demiş.Sen cazgıra,Ormanalı Ali çavuş'un oğlu Veli'yim diye söyle,onlar anlamaz.Veli zaten İstanbul'da demiş.

Yıkılan Pehlivanın geçmeyen kini... Sam_0511

Pehlivan otuzlu yaşlarında bir dev! Rahmetli;''Vucudunda tekeden fazla kıl vardı,Korkunç bir adamdı''diye anlatırdı.Neyse çıkarlar meydana,Taşbaşın Taşlaması meşhurdur.
Denk getirdimmi deveyi yere vururdum derdi,Rahmetli.Bir Kapışırlar...Ufaktan bir yokladım,tamam...götüreceğimden emin oldum...Sonra kolunu yarı-boynuyla tuttum...Bir yattığımda,
koca pehlivanın suratını toprak yaladı.Kanadı sakar,sürme çekmiş gibi sırtüstü yere serildi,derdi.Beni Ormanılar omuzdan omuza gezdirdi,bir taraftanda bu Veli değil demeye başladılar.
Adama;'sözünü tut gidelim,anlarlar şimdi'' demiş.Adam;'tamam' demiş.Neyse Taşbaş Memiş'ini,Biraz üzüm birazda para vererek mutlu bir şekilde köye bırakır.
Neyse yıllar sonra;Berber Akif benim dayım,aynı zamanda Taşbaşında yeğeni olur.Tıraş edeyim diye dükkana çağırır.Rahmetli Dereköylü koca pehlivanda tesadüf dükkandadır.
Taşbaş Memiş'i muhabbeti sever,insanlarıda bazen makaraya alırdı.''Ali dayı(Dereköylü koca pehlivan) hiç güreşten anın yokmu'' demiş.Ali dede;''olmazmı Memişim''demiş.Bir Ormanlı
tızman bir çocuk beni iki sefer yere vurdu.Ondan sonra ne o çocuğu bulabildim ne güreştim'' demiş.O; a..koyduğumun çocuğu Ormanalı değildi,beni Ormanada yıkacak adam yoktu...diye hala
kin güdüyormuş.Pehlivanın adı:Deli Ali koca pehlivan!!! Taşbaş Memişi;duruma baktım...Adamın öfkesi elli yıldır geçmemiş,hala küfrediyor...Ağzını açıp;''o benimdim''diyememiş.
''O benim elime bir geçseydi,ben ona güreşin nasıl olduğunu gösterirdim'' demiş.Deli Ali dede;''Memiş sen ne diyorsun,çocuk beni çellik çeler gibi çeldi.Seni sakat ederdi'' demiş.

Nereden nereye...Demekki insan pehlivanda olsa yıkılmayı hazmedemiyor....

Alıntı: Kadir Aktop facebook sayfası